Zioła lecznicze

Jeżówka purpurowa

Jeżówka purpurowa działanie i zastosowanie:

  • Wyciągi z jeżówki wzmagają naturalną odporność organizmu.
  • Preparaty, w skład których wchodzą wyciągi wodne, alkoholowe lub stabilizowany sok ze świeżych roślin, są stosowane zewnętrznie: przy trudno gojących się ranach, egzemach, łuszczycy oraz wewnętrznie: profilaktycznie i leczniczo w chronicznych zakażeniach dróg oddechowych, grypie, zapaleniu stawów, pomocniczo w leczeniu przerostu gruczołu krokowego i chorobach nowotworowych.

Jeżówka purpurowa – Opis

Echinacea purpurea – jeżówka purpurowa, rotacznica purpurowa

Surowiec stanowi ziele i korzeń jeżówki purpurowej, zebrane w okresie kwitnienia (VII-VIII) w drugim i trzecim roku uprawy, przerabia się w stanie świeżym (sok, intrakt) lub suszy w suszarniach w temp. do 45 °C. Korzenie zbiera się jesienią, a następnie po oczyszczeniu, umyciu i pocięciu suszy się w suszarniach w temp. do 50 °C.

Ziele zawiera: pochodne kwasu kawowego (kwas kawoilowinowy i małe ilości kwasu cykoriowego), flawonoidy pochodne kwercetyny i kemferolu, polisacharydy, ślady olejku, poliacetyleny, alkiloamidy i alkiloaminy, ślady nietoksyczno alkaloidów pirolizydynowych.

Jeżówka purpurowa – Wygląd i pochodzenie:

Bylina występująca w Ameryce Pn., w Europie i Azji jako roślina uprawna i ozdobna, także w Polsce. Wymaga gleby żyznej, zasobnej w wilgoć, odkwaszonej. Rozmnażana z nasion. Łodyga wysoka do 60-180 cm, wzniesiona, pojedyncza, ulistniona skrętolegle. Liście górne, siedzące, lancetowate, całobrzegie lub grubopiłkowane, po obu stronach szorstkie. Liście dolne długogonkowe, jajowate, jajaowatolancetowate. Koszyczki kwiatowe duże na szczytach pędów. Kwiaty języczkowate, purpurowobrunatne. Kwitnie VII-IX.

Dowiedz się więcej:

Leki zawierające jeżówkę purpurową: