Typowe objawy to najpierw katar, a następnie gorączka, obrzęk śluzówki nosa, zatok, ból głowy, kaszel, ból gardła i krtani. Mogą im towarzyszyć bóle mięśni i stawów, ogólne uczucie rozbicia, brak apetytu i osłabienie. Objawy zwykle utrzymują się przez tydzień.

 

O klasyfikacji schorzenia jako przeziębienia decyduje przede wszystkim ochłodzenie ciała jako fizyczny czynnik, wspólny różnym infekcjom wirusowym górnych odcinków dróg oddechowych, głównie jamy nosowo-gardłowej. Sprzyjają mu zmiany temperatury i zwiększenie wilgotności powietrza oraz czasowy spadek odporności.

 

Profilaktyka

Ponieważ przeziębienie jest wynikiem infekcji wirusowej, należy w czasie zwiększonej zachorowalności, na przykład w okresie chłodów i pluch jesiennych, w miarę możliwości unikać dużych skupisk ludzi, które zwiększają ryzyko zarażenia. Dochodzi do niego na skutek kontaktu z chorym – zarówno drogą kropelkową, jak przez dotyk. Nie tylko przez bezpośredni kontakt ze skórą chorego, ale również przez przedmioty, których wcześniej używał. Ważne jest więc profilaktyczne mycie rąk, ponieważ na dłoniach przenoszone są wirusy. Kolejnym czynnikiem jest troska o prawidłową pracę układu odpornościowego. Składa się na to wiele czynników.

 

Prawidłowa dieta, którą w okresie zachorowań powinniśmy wzbogacić w białko, warzywa i owoce oraz w produkty bogate w witaminę C, cynk, selen i wielonienasycone kwasy tłuszczowe (omega-3 i omega-6). Codzienna aktywność fizyczna na świeżym powietrzu poprawia mechanizmy ochronne błony śluzowej dróg oddechowych i przyzwyczaja organizm do niższych temperatur. Ważny jest w tym czasie nieprzerwany sen – 7-8 godzin na dobę.

 

Przeziębienie to nie grypa

Przeziębienie często mylone jest z grypą – ostrą chorobą wirusową, wywołaną wirusem grypy typu A lub B. Przeziębienie może być wywołane przez około 200 rodzajów wirusów, jednak jego skutki nie są tak groźne jak w przypadku grypy. Grypa natomiast rozpoczyna się gwałtownie, najczęściej bardzo wysoką gorączką (nawet 40°C), dreszczami, bólami głowy i mięśni. Przechodzona grypa może powodować powikłania, np. zapalenia mięśnia sercowego, opon mózgowych i mózgu.

 

Terapia przeziębienia

Polega na zwalczaniu jego objawów oraz poprawie funkcji układu odpornościowego. Leki, dostępne bez recepty, działają zwykle przeciwgorączkowo, przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Dostępne są również preparaty o działaniu przeciwkaszlowym, wykrztuśnym, zmniejszające katar. W leczeniu przeziębienia nie zaleca się stosowania antybiotyków czy leków o działaniu przeciwwirusowym.

 

Najlepszym sposobem pokonania przeziębienia jest odpoczynek w łóżku, odpowiednia dieta, nawadnianie ciepłymi napojami (np. naparami ziołowymi) i oczyszczanie nosa i zatok. W leczeniu przeziębień możemy zastosować szeroką gamę skutecznych leków roślinnych – znacznie bezpieczniejszych od leków syntetycznych.

 

Jeżówka purpurowa

Działa immunostymulująco, pobudza działanie układu odpornościowego, wzmaga wydzielanie w organizmie substancji przeciwwirusowych. Zwiększa odporność na zakażenia wirusowe i bakteryjne. Jeżówka działa przeciwzapalnie – zarówno stosowana wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Stosuje się ją wspomagająco i profilaktycznie przy nawracających schorzeniach infekcyjnych górnych dróg oddechowych i w skłonnościach do przeziębień. Według najnowszych badań zaleca się stosownie leków z jeżówki 10 dni (nie dłużej), przy podawaniu codziennym. Po upływie miesiąca można powtórzyć kurację.

 

Wierzba purpurowa

W lecznictwie stosuje się jej korę. To surowiec działający przeciwzapalnie, przeciwgorączkowo i przeciwbólowo. Rozszerzając naczynia krwionośne, wywołuje efekt napotny i rozgrzewający. Działanie kory wierzby jest zbliżone do działania kwasu acetylosalicylowego, czyli aspiryny. W odróżnieniu jednak od aspiryny, leku syntetycznego, kora wierzby nie wywołuje podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego, więc może być stosowana u osób, które borykają się ze zgagą, bólami brzucha po stosowaniu aspiryny. Może być stosowana przez dłuższy okres.

 

Czosnek zwyczajny

Wiemy, że już w starożytności podawano go m.in. robotnikom budującym piramidę Cheopsa. Czosnek oprócz działania przeciwbakteryjnego, wykazuje efekt przeciwgrzybiczy. Pomaga w rozrzedzaniu wydzieliny w oskrzelach i w jej usunięciu, dlatego stosowany jest w zakażeniach górnych dróg oddechowych. Czym różni się czosnek w postaci leku od czosnku położonego na kanapkę? Kupując lek, mamy gwarancję skuteczności działania. Określona jest w nim zawartość związków czynnych. Jest to czosnek wyselekcjonowany, podzielony na dawki, które przy zalecanym przyjmowaniu gwarantują efekt terapeutyczny. Jedna tabletka zawiera odpowiednią ilość substancji czynnej, o ząbku czosnku takiej wiedzy nie mamy…

 

Bez czarny

W lecznictwie używa się kwiatów i owoców. Kwiaty mają działanie napotne i delikatnie moczopędne, co przyczynia się do usuwania toksyn z organizmu. Zwiększają elastyczność naczyń krwionośnych i zmniejszają ich przepuszczalność. Owoce natomiast bogate są w mikroelementy, sole mineralne i witaminy (B, C, P). Działają ogólnie odtruwająco (również wobec toksyn bakteryjnych) i ułatwiają usuwanie z organizmu szkodliwych metabolitów.

 

Lipa drobnolistna

Stosuje się jej kwiatostan. Roślina działa napotnie, poprawia parowanie i oddychanie przez skórę. Olejek lipy ma działanie uspokajające i lekko nasenne. Chętnie stosowana jest w leczeniu dzieci.

 

Przeczytaj także: